wersja betaHistoria zawodów w łowiectwie podwodnym rozgrywanych w Polsce sięga 1967 roku, choć amatorski połów ryb kuszą został zalegalizowany dopiero w 1985 roku. Brały w nich tysiące zawodników z Polski i zagranicy. W tym roku odbędą się na początku czerwca - 50 Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Łowiectwie Podwodnym. Dzięki skrupulatności i mozolnej pracy kolegi Jana Więcławskiego, przedstawiamy ich historię. Zapraszamy do roku 1972.
Zgodnie z wcześniejszymi przewidywaniami, V Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Łowiectwie Podwodnym, zostały zorganizowane przez Morski Klub Płetwonurków Oddziału PTTK Marynarki Wojennej w Gdyni, przy współpracy z Okręgową Komisją Turystyki Podwodnej w Gdańsku. Nad imprezą czuwała Komisja Turystyki Podwodnej ZG PTTK w Warszawie. Kierownikiem zawodów został Leszek Kotlicki, a nominację na sędziego głównego Mistrzostw otrzymał Ryszard Lewandowski – obaj z Marynarki Wojennej. Patronat nad całością zawodów objął Dowódca Obrony Wybrzeża, generał brygady Henryk Rzepkowski.
Plakat reklamujący zawody był rozwieszony w wielu miejscach w Trójmieście. archiwum Jan Więcławski
Termin Zawodów ustalono na 9-11 czerwca 1972 roku, a na arenę, na której miały być toczone podwodne boje, wyznaczono niezwykle w tamtych czasach rybne wody Zatoki Gdańskiej. Warunkiem uczestnictwa była pełnoletniość, a także posiadanie przez zawodników podstawowego stopnia wyszkolenia płetwonurkowego, aktualnych badań lekarskich oraz złożenie oświadczenia o udziale w zawodach na własną odpowiedzialność. Ponadto, co ciekawe, obowiązkowo wymagany był jednolity strój drużyn podczas otwarcia i zakończenia zawodów.
O wielkości zawodów i uroczystej oprawie Mistrzostw Polski świadczy panoramiczne zdjęcie z chwili oficjalnego rozpoczęcia imprezy w Gdyni na tle Zatoki Gdańskiej. archiwum Jan Więcławski
Na rozegranie zawodów wybrano Zatokę Gdańską, w rejonie Polanki Redłowskiej, gdyż uznano ten akwen za najbardziej obfity w ryby. W porównaniu z Zatoką Pucką, gdzie rozegrano zawody w poprzednim roku, Zatoka Gdańska wydawała się bardziej otwarta i zróżnicowana jeżeli chodzi o dno. Dawało to zawodnikom duże szanse na upolowanie większej liczby ryb różnych gatunków.
Rejon, na którym miała toczyć się rywalizacji miał 5 mil morskich długości i 2 mile morskie szerokości, i został oznaczony bojami sygnalizacyjnymi. W tym fragmencie Zatoki dominowały węgorze i flądry. Można było też spotkać szczupaki, okonie i miętusy. Do połowu dopuszczono wszystkie ryby występujące w wyznaczonym akwenie o wadze nie mniejszej niż 250 gramów, a jedynie szczupak musiał ważyć minimum 300 gramów. Ocenę indywidualną wyników ustalono w ten sposób, że ekwiwalent stały za węgorza wynosił 200 punktów, za szczupaka 300 punktów, a za pozostałe gatunki zawodnicy otrzymywali po 400 punktów od każdej upolowanej ryby. Natomiast przy ocenie wagowej określono, że za każdy gram ryby łowca otrzyma 1 punkt. Nowością w regulaminie była wyznaczona, po raz pierwszy w dotychczasowej historii zawodów, kara dla zawodnika za upolowanie ryby, która ważyła mniej niż 150 gramów. W takim przypadku odpisywano 200 punktów karnych. Ryby, których waga mieściła się pomiędzy 150 gramami, a wyznaczonymi limitami, nie były brane pod uwagę przy obliczaniu punktów. Wynik uzyskany przez zawodnika był sumą punktów za ciężar i ilość złowionych przez niego ryb.
Reportaż z V Mistrzostw Polski w Łowiectwie Podwodnym ukazał się też w prasie zagranicznej. "Vodní revue - Potápěč" czechosłowackie czasopismo dla wodniaków zamieściły w 5 numerze z 1972 roku, duży fotoreportaż o zawodach w Gdyni. archiwum Jan Więcławski
Podobnie jak w poprzednim roku, wprowadzono również punktację drużynową. W skład drużyny wchodziło trzech zawodników z danego klubu – wynik drużynowy był sumą uzyskanych przez nich punktów. W przypadku uzyskania równej liczby punktów o kolejności miejsc w punktacji indywidualnej i zespołowej decydowała liczba złowionych ryb.
Plaża nad Zatokę Gdańską w rejonie Polanki Redłowskiej była miejscem startu i mety dla 99 zawodników z 35 polskich klubów płetwonurków oraz z siedmiu klubów zagranicznych. archiwum Jan Więcławski
Zmagania rozpoczęły się w sobotę 10 czerwca 1972 roku, o godzinie jedenastej i trwały bez przerwy przez cztery godziny. Ustalono zasadę, że do asekuracji trzech zawodników przydzielony będzie jeden ponton, na którym znajdował się sędzia – ratownik oraz wioślarz . Zawodnicy musieli oddać sędziemu na wyznaczony ponton każdą rybę, natychmiast po jej upolowaniu.
Kultowy polski miesięcznik "Morze" w numerze z sierpnia 1972 roku zamieścił barwny fotoreportaż z czerwcowych Mistrzostw Polski. archiwum Jan Więcławski
Do zawodów dopuszczono 99 zawodników z 35 klubów krajowych oraz z siedmiu klubów zagranicznych. Zawody odbyły się w trudnych warunkach atmosferycznych – spora fala spowodowała, że wielu zawodników nie wytrzymało trudów czterogodzinnej konkurencji i zameldowała się na brzegu jeszcze przed końcowym sygnałem sędziego. Dobrą robotę wykonała prawie 100 osobowa grupa marynarzy asekurująca zawodników, którą kierował Kazimierz Ambrozik.
Stempel okolicznościowy z V Międzynarodowych Mistrzostw Polski w Łowiectwie Podwodnym rozegranych w 1972 roku był wbijany zawodnikom do książeczek płetwonurków oraz służył do stemplowania okolicznościowych przesyłek pocztowych. archiwum Paweł Laskowski
W czasie trwania konkurencji upolowano 350 ryb o łącznej wadze 160 kg. Sklasyfikowano 59 łowców, jako że 40 zawodnikom nie udało się złowić żadnej ryby.
Punktacja indywidualna przedstawiała się następująco:
Edward Nierzwicki z MKP w Gdyni - dwukrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym w roku 1971 i 1972. archiwum Jan Więcławski
Klasyfikacja zespołowa przedstawiała się następująco:
V Mistrzostwa Polski przeprowadzono z wielkim rozmachem. Przed zawodami pojawiły się w Gdyni plakaty informujące o terminie imprezy, a Poczta Polska wydała specjalne kartki pocztowe z okolicznościowym stemplem zawodów. Otwarcie i zakończenie Mistrzostw odbyło się na głównym deptaku Gdyni, Bulwarze Nadmorskim, w obecności oficjeli miasta i przedstawicieli Marynarki Wojennej. Tam też przeprowadzono oficjalne ważenie ryb, któremu towarzyszyli, ma się rozumieć, zawodnicy, ale też i turyści oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Trójmiasta.
Dziennik Bałtycki donosił o sukcesach płetwonurków z Trójmiasta. archiwum Paweł Laskowski
Medale, kolejny raz zaprojektowane przez Władysława Szulca i odlane przez Andrzeja Mielczarskiego z GKP Posejdon, otrzymali trzej najlepsi zawodnicy oraz trzy najlepsze zespoły. |
Pamiątkowy medal z mistrzostw w 1972 roku. archiwum Jan Więcławski
Nagrody rzeczowe, dyplomy i puchary podzielono następująco:
- puchar Przewodniczącego MRN w Gdyni tow. posła Jana Mariańskiego otrzymała zwycięska drużyna z Morskiego KP I w Gdyni,
- puchar Komitetu Organizacyjnego otrzymał Mistrz Polski Edward Nierzwicki z MKP w Gdyni.
- puchar ufundowany przez Komisję Turystyki Podwodnej ZG PTTK za największą rybę-turbot o wadze 2,55kg, otrzymał Edward Nierzwicki,
- puchar rzecznika prasowego zawodów A. Janasiewicza, za największego szczupaka, otrzymał Wojtek Pstrokoński z MKP Gdynia,
- nagrodę dla najlepszego zespołu zagranicznego otrzymał KP Ceska Lipa z Czechosłowacji,
- nagrodę dla najlepszego zawodnika zagranicznego otrzymał Vysin Jiri z zespołu KP Ceska Lipa z Czechosłowacji,
- nagrodę za upolowanie najdziwniejszej ryby / belona / otrzymał Jerzy Rzepecki z KP PTTK Warszawa,
- nagrodę dla najstarszego zawodnika mistrzostw wręczono Edwardowi Wiśniowskiemu / 47 lat/ z zespołu ORW OSP Mistral z Poznania,
- nagrodę dla najmłodszego zawodnika mistrzostw otrzymał Adam Ułanowski z zespołu OSP Opole,
- nagrodę dla największego pechowca zawodów, ufundowaną przez KTP ZG PTTK, otrzymał Jerzy Sztrauber z zespołu Tryton I Łódź,
- nagrodę pocieszenia otrzymał Tadeusz Kulesza z Drużyny Płetwonurków Stoczni Północnej w Gdańsku.
Z Czechosłowacji wystartowało aż sześć drużyn. Była to największa grupa zawodników z zagranicy. Drużyna KP Ceska Lipa zajęła 4 miejsce w punktacji drużynowej. Nie omieszkał tego donieść "Vodní revue - Potápěč" w artykule pod tytułem "Za rybami do Polska". archiwum Jan Więcławski
Duży sukces odnieśli łowcy z Marynarki Wojennej – raz drugi z rzędu triumfował bosman Edward Bruno Nierzwicki i po raz drugi Wicemistrzem Polski został por. Mar. Woj. Wojciech Pstrokoński. Również w klasyfikacji drużynowej zawodnicy Morskiego Klubu Płetwonurków Marynarki Wojennej nie dali szans pozostałym zespołom.
Impreza, pomimo trudnych warunków na morzu, została przeprowadzona w sposób sprawny
i bezpieczny, a wszystko to dzięki organizatorom z Morskiego Klubu Płetwonurków, którzy zasłużyli na wielkie brawa i uznanie. Dominacja marynarzy nie zniechęciła pozostałych zawodników – szykowano się na wielki rewanż w kolejnym roku…
Opracowanie: Jan Więcławski
Jan Więcławki - emerytowany marynarz Polskiej Marynarki Wojennej. Zawodowo związany jako instruktor, nurek i płetwonurek z elitarną jednostką specjalną "Formoza". Legenda polskiego łowiectwa podwodnego. Wytrawny łowca, kierujący się etycznymi zasadami i honorem. Wielokrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym. Utytułowany zawodnik w strzelectwie z broni krótkiej. Posiadacz niezliczonych trofeów, dyplomów i pucharów. Najlepszy ekspert w Polsce w dziedzinie znajomości historii krajowego łowiectwa podwodnego.
Plakat reklamujący zawody był rozwieszony w wielu miejscach w Trójmieście. archiwum Jan Więcławski
Termin Zawodów ustalono na 9-11 czerwca 1972 roku, a na arenę, na której miały być toczone podwodne boje, wyznaczono niezwykle w tamtych czasach rybne wody Zatoki Gdańskiej. Warunkiem uczestnictwa była pełnoletniość, a także posiadanie przez zawodników podstawowego stopnia wyszkolenia płetwonurkowego, aktualnych badań lekarskich oraz złożenie oświadczenia o udziale w zawodach na własną odpowiedzialność. Ponadto, co ciekawe, obowiązkowo wymagany był jednolity strój drużyn podczas otwarcia i zakończenia zawodów.
O wielkości zawodów i uroczystej oprawie Mistrzostw Polski świadczy panoramiczne zdjęcie z chwili oficjalnego rozpoczęcia imprezy w Gdyni na tle Zatoki Gdańskiej. archiwum Jan Więcławski
Na rozegranie zawodów wybrano Zatokę Gdańską, w rejonie Polanki Redłowskiej, gdyż uznano ten akwen za najbardziej obfity w ryby. W porównaniu z Zatoką Pucką, gdzie rozegrano zawody w poprzednim roku, Zatoka Gdańska wydawała się bardziej otwarta i zróżnicowana jeżeli chodzi o dno. Dawało to zawodnikom duże szanse na upolowanie większej liczby ryb różnych gatunków.
Rejon, na którym miała toczyć się rywalizacji miał 5 mil morskich długości i 2 mile morskie szerokości, i został oznaczony bojami sygnalizacyjnymi. W tym fragmencie Zatoki dominowały węgorze i flądry. Można było też spotkać szczupaki, okonie i miętusy. Do połowu dopuszczono wszystkie ryby występujące w wyznaczonym akwenie o wadze nie mniejszej niż 250 gramów, a jedynie szczupak musiał ważyć minimum 300 gramów. Ocenę indywidualną wyników ustalono w ten sposób, że ekwiwalent stały za węgorza wynosił 200 punktów, za szczupaka 300 punktów, a za pozostałe gatunki zawodnicy otrzymywali po 400 punktów od każdej upolowanej ryby. Natomiast przy ocenie wagowej określono, że za każdy gram ryby łowca otrzyma 1 punkt. Nowością w regulaminie była wyznaczona, po raz pierwszy w dotychczasowej historii zawodów, kara dla zawodnika za upolowanie ryby, która ważyła mniej niż 150 gramów. W takim przypadku odpisywano 200 punktów karnych. Ryby, których waga mieściła się pomiędzy 150 gramami, a wyznaczonymi limitami, nie były brane pod uwagę przy obliczaniu punktów. Wynik uzyskany przez zawodnika był sumą punktów za ciężar i ilość złowionych przez niego ryb.
Reportaż z V Mistrzostw Polski w Łowiectwie Podwodnym ukazał się też w prasie zagranicznej. "Vodní revue - Potápěč" czechosłowackie czasopismo dla wodniaków zamieściły w 5 numerze z 1972 roku, duży fotoreportaż o zawodach w Gdyni. archiwum Jan Więcławski
Podobnie jak w poprzednim roku, wprowadzono również punktację drużynową. W skład drużyny wchodziło trzech zawodników z danego klubu – wynik drużynowy był sumą uzyskanych przez nich punktów. W przypadku uzyskania równej liczby punktów o kolejności miejsc w punktacji indywidualnej i zespołowej decydowała liczba złowionych ryb.
Plaża nad Zatokę Gdańską w rejonie Polanki Redłowskiej była miejscem startu i mety dla 99 zawodników z 35 polskich klubów płetwonurków oraz z siedmiu klubów zagranicznych. archiwum Jan Więcławski
Zmagania rozpoczęły się w sobotę 10 czerwca 1972 roku, o godzinie jedenastej i trwały bez przerwy przez cztery godziny. Ustalono zasadę, że do asekuracji trzech zawodników przydzielony będzie jeden ponton, na którym znajdował się sędzia – ratownik oraz wioślarz . Zawodnicy musieli oddać sędziemu na wyznaczony ponton każdą rybę, natychmiast po jej upolowaniu.
Kultowy polski miesięcznik "Morze" w numerze z sierpnia 1972 roku zamieścił barwny fotoreportaż z czerwcowych Mistrzostw Polski. archiwum Jan Więcławski
Do zawodów dopuszczono 99 zawodników z 35 klubów krajowych oraz z siedmiu klubów zagranicznych. Zawody odbyły się w trudnych warunkach atmosferycznych – spora fala spowodowała, że wielu zawodników nie wytrzymało trudów czterogodzinnej konkurencji i zameldowała się na brzegu jeszcze przed końcowym sygnałem sędziego. Dobrą robotę wykonała prawie 100 osobowa grupa marynarzy asekurująca zawodników, którą kierował Kazimierz Ambrozik.
Stempel okolicznościowy z V Międzynarodowych Mistrzostw Polski w Łowiectwie Podwodnym rozegranych w 1972 roku był wbijany zawodnikom do książeczek płetwonurków oraz służył do stemplowania okolicznościowych przesyłek pocztowych. archiwum Paweł Laskowski
W czasie trwania konkurencji upolowano 350 ryb o łącznej wadze 160 kg. Sklasyfikowano 59 łowców, jako że 40 zawodnikom nie udało się złowić żadnej ryby.
Punktacja indywidualna przedstawiała się następująco:
Lp | Imię i Nazwisko zawodnika | Nazwa klubu | Punktacja |
1. | NIERZWICKI Edward | - 25.990 pkt | Morski KP I Gdynia |
2. | PSTROKOŃSKI Wojtek | - 25.460 pkt | Morski KP I Gdynia |
3. | PORĘBA Wiesław | - 17.400 pkt | LOK Neptun Gdańsk |
4. | PAWŁOWSKI Stanisław | - 12.575 pkt | Morski KP II Gdynia |
5. | GABRYJELSKI Zbigniew | - 12.160 pkt | KP Tryton Łódź |
6. | VYSIN Jiri | - 10.160 pkt | KP Ceska Lipa |
7. | GINTOWT Wiesław | - 8.620 pkt | KP Koral Olsztyn |
8. | PREŁOWSKI Ryszard | - 7.860 pkt | Morski KP I Gdynia |
9. | DRAMIŃSKI Janusz | - 7.080 pkt | KP Koral Olsztyn |
10. | MAYER Frank | - 7.030 pkt | TZ Potsdam |
11. | ŁAWRYNOWICZ Jan | - 5.510 pkt | KP Tryton Kołobrzeg |
12. | ROMANTOWSKI Mieczysław | - 5.400 pkt | KP Wodołazy Szczecin |
13. | ANTROPIK Edmund | - 5.370 pkt | KP Rekin Gdańsk |
14. | HROUZE Vlastymil | - 4.300 pkt | Aqua Club Liberec |
15. | ŻYCHLIŃSKI Jerzy | - 4.260 pkt | KP Tryton Łódź |
16. | LEHREMANN Reiner | - 3.920 pkt | TZ Potsdam |
17. | KRAMARCZYK Edmund | - 3.900 pkt | KP Zorba Wrocław |
18. | BAMBUCH Jaromir | - 3.810 pkt | KP Nemrod Vestin |
19. | BRECHUN Bogusław | - 3.340 pkt | KP Zorba Wrocław |
20. | MŁOT Andrzej | - 3.270 pkt | OKTP Olsztyn |
21. | WYRZYKOWSKI Jarosław | - 3.260 pkt | LOK Olsztyn |
22. | ŻYCHLIŃSKI Antoni | - 3.180 pkt KP | Tryton Łódź |
23. | DORAU Roman | - 2.610 pkt | KP Neptun Darłowo |
24. | NOSEK Peter | - 2.590 pkt | KP Ceska Lipa |
25. | MADEJ Ryszard | - 2.530 pkt | AKP Kalmar Gliwice |
26. | CIOŁKOWIAK Edward | - 2.490 pkt | KP Akwanauta Poznań |
27. | LANGER Mirosłav | - 2.370 pkt | KP Nemrod Vestin |
28. | PROKOPOWICZ Andrzej | - 2.250 pkt | OSP Opole |
29. | KURACZYK Andrzej | - 2.150 pkt | OKTP Olsztyn |
30. | WOŻNIEWSKI Michał | - 2.150 pkt | AKP Skorpena Olsztyn |
31. | ANDRULEWICZ Eugeniusz | - 2.030 pkt | AKP Ciernik Gdańsk |
32. | WARZOK Stanisław | - 1.960 pkt | OSP Opole |
33. | STOGOWSKI Wacław | - 1.930 pkt | KP Meduza Gdynia |
34. | RZEPECKI Jerzy | - 1.850 pkt | KP Warszawa |
35. | REDLARSKI Andrzej | - 1.770 pkt | LOK Neptun Gdańsk |
36. | MARYN Władysław | - 1.430 pkt | AKP Skorpena Olsztyn |
37. | SZULC Krzysztof | - 1.420 pkt | OKTP Olsztyn |
38. | PRZYTULSKI Tadeusz | - 1.340 pkt | KP Warszawa |
39. | ANGER Klaus | - 1.320 pkt | DUC Kiel |
40. | NACULC Stefan | - 1.310 pkt | KP Zorba Wrocław |
41. | DOHLER Edgar | - 1.230 pkt | TZ Babelzberg |
42. | BOHATYROWICZ Juliusz | - 1.160 pkt | KP Rekin Gdańsk |
43. | SZCZEPKOWSKI Władysław | - 1.150 pkt | KP Meduza Gdynia |
44. | SZTRAUBE Jacek | - 970 pkt | KP Tryton Łódź |
45. | KINDERMANN Barbard | - 950 pkt | TZ Babelzberg |
46. | NOWACZYK Andrzej | - 800 pkt | OSP Mistral Poznań |
47. | KUCZAWSKI Krzysztof | - 790 pkt | OKTP Koszalin |
48. | UŁANOWSKI Adam | - 790 pkt | OSP Opole |
49. | WACH Jerzy | - 770 pkt | KP Koral Olsztyn |
50. | ŻRAŁY Adam | - 770 pkt | KP Mors Bytom |
51. | GAŁACH Ryszard | - 680 pkt | KP Tryton II Lodź |
52. | MATOUSEK Jan | - 670 pkt | AQUA Club Liberec |
53. | DARKIZSCH Peter | - 670 pkt | Manta Żilina |
54. | WŁAŻLIŃSKI Wojciech | - 660 pkt | Akwanauta Poznań |
55. | BINDER Frantisek | - 650 pkt | KP Ceska Lipa |
56. | KONARZEWSKI Piotr | - 600 pkt | Akwanauta Poznań |
57. | KONARZEWSKI Michał | - 570 pkt | Akwanauta Poznań |
58. | PIECHACZYK Bogusław | - 450 pkt | KP Legwan Leszno |
59. | RAWSKI Szczepan | - 0 pkt | PTTK Meduza Gdynia |
Edward Nierzwicki z MKP w Gdyni - dwukrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym w roku 1971 i 1972. archiwum Jan Więcławski
Klasyfikacja zespołowa przedstawiała się następująco:
Lp | Nazwa klubu | Punktacja |
1. | Morski KP Gdynia I | - 59.310 pkt |
2. | LOK Neptun Gdańsk | - 19.170 pkt |
3. | KP Koral Olsztyn | - 16.470 pkt |
4. | KP Ceska Lipa | - 13.400 pkt |
5. | Morski KP Gdynia II | - 13.025 pkt |
6. | TZ Potsdam NRD | - 10.950 pkt |
7. | KP Zorba Wrocław | - 8.550 pkt |
8. | KP Tryton Łódż | - 8.410 pkt |
9. | OKTP Olsztyn | - 6.840 pkt |
10. | KP Rekin Gdańsk | - 6.530 pkt |
11. | KP Nemrod Vestin CSSR | - 5.180 pkt |
12. | KP Tryton Kołobrzeg | - 5.510 pkt |
13. | KP Wodołazy Szczecin | - 5.400 pkt |
14. | OSP Opole | - 5.020 pkt |
15. | KP Aqwa Club Liberec CSSR | - 4.970 pkt |
16. | AKP Skorpena Olsztyn | - 3.580 pkt |
17. | KP LOK Olsztyn | - 3.260 pkt |
18. | KP Warszawa | - 3.190 pkt |
19. | KP Meduza Gdynia | - 3.080 pkt |
20. | KP Neptun Darłowo | - 2.620 pkt |
21. | AKP Kalmar Gliwice | - 2.530 pkt |
22. | OKTP Poznań | - 2.490 pkt |
23. | TZ Babelsberg NRD | - 2.180 pkt |
24. | AKP Ciernik Gdańsk | - 1.830 pkt |
25. | KP Akwanauta Poznań | - 1.260 pkt |
26. | OSP Mistral Poznań | - 800 pkt |
27. | OKTP Koszalin | - 790 pkt |
28. | KP Mora Bytom | - 770 pkt |
29. | KP Tryton Lodź | - 680 pkt |
30. | KP Manta Żylina CSSR | - 670 pkt |
31. | KP Legwan Leszno | - 570 pkt |
V Mistrzostwa Polski przeprowadzono z wielkim rozmachem. Przed zawodami pojawiły się w Gdyni plakaty informujące o terminie imprezy, a Poczta Polska wydała specjalne kartki pocztowe z okolicznościowym stemplem zawodów. Otwarcie i zakończenie Mistrzostw odbyło się na głównym deptaku Gdyni, Bulwarze Nadmorskim, w obecności oficjeli miasta i przedstawicieli Marynarki Wojennej. Tam też przeprowadzono oficjalne ważenie ryb, któremu towarzyszyli, ma się rozumieć, zawodnicy, ale też i turyści oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Trójmiasta.
Dziennik Bałtycki donosił o sukcesach płetwonurków z Trójmiasta. archiwum Paweł Laskowski
Medale, kolejny raz zaprojektowane przez Władysława Szulca i odlane przez Andrzeja Mielczarskiego z GKP Posejdon, otrzymali trzej najlepsi zawodnicy oraz trzy najlepsze zespoły. |
Pamiątkowy medal z mistrzostw w 1972 roku. archiwum Jan Więcławski
Nagrody rzeczowe, dyplomy i puchary podzielono następująco:
- puchar Przewodniczącego MRN w Gdyni tow. posła Jana Mariańskiego otrzymała zwycięska drużyna z Morskiego KP I w Gdyni,
- puchar Komitetu Organizacyjnego otrzymał Mistrz Polski Edward Nierzwicki z MKP w Gdyni.
- puchar ufundowany przez Komisję Turystyki Podwodnej ZG PTTK za największą rybę-turbot o wadze 2,55kg, otrzymał Edward Nierzwicki,
- puchar rzecznika prasowego zawodów A. Janasiewicza, za największego szczupaka, otrzymał Wojtek Pstrokoński z MKP Gdynia,
- nagrodę dla najlepszego zespołu zagranicznego otrzymał KP Ceska Lipa z Czechosłowacji,
- nagrodę dla najlepszego zawodnika zagranicznego otrzymał Vysin Jiri z zespołu KP Ceska Lipa z Czechosłowacji,
- nagrodę za upolowanie najdziwniejszej ryby / belona / otrzymał Jerzy Rzepecki z KP PTTK Warszawa,
- nagrodę dla najstarszego zawodnika mistrzostw wręczono Edwardowi Wiśniowskiemu / 47 lat/ z zespołu ORW OSP Mistral z Poznania,
- nagrodę dla najmłodszego zawodnika mistrzostw otrzymał Adam Ułanowski z zespołu OSP Opole,
- nagrodę dla największego pechowca zawodów, ufundowaną przez KTP ZG PTTK, otrzymał Jerzy Sztrauber z zespołu Tryton I Łódź,
- nagrodę pocieszenia otrzymał Tadeusz Kulesza z Drużyny Płetwonurków Stoczni Północnej w Gdańsku.
Z Czechosłowacji wystartowało aż sześć drużyn. Była to największa grupa zawodników z zagranicy. Drużyna KP Ceska Lipa zajęła 4 miejsce w punktacji drużynowej. Nie omieszkał tego donieść "Vodní revue - Potápěč" w artykule pod tytułem "Za rybami do Polska". archiwum Jan Więcławski
Duży sukces odnieśli łowcy z Marynarki Wojennej – raz drugi z rzędu triumfował bosman Edward Bruno Nierzwicki i po raz drugi Wicemistrzem Polski został por. Mar. Woj. Wojciech Pstrokoński. Również w klasyfikacji drużynowej zawodnicy Morskiego Klubu Płetwonurków Marynarki Wojennej nie dali szans pozostałym zespołom.
Impreza, pomimo trudnych warunków na morzu, została przeprowadzona w sposób sprawny
i bezpieczny, a wszystko to dzięki organizatorom z Morskiego Klubu Płetwonurków, którzy zasłużyli na wielkie brawa i uznanie. Dominacja marynarzy nie zniechęciła pozostałych zawodników – szykowano się na wielki rewanż w kolejnym roku…
Opracowanie: Jan Więcławski
Jan Więcławki - emerytowany marynarz Polskiej Marynarki Wojennej. Zawodowo związany jako instruktor, nurek i płetwonurek z elitarną jednostką specjalną "Formoza". Legenda polskiego łowiectwa podwodnego. Wytrawny łowca, kierujący się etycznymi zasadami i honorem. Wielokrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym. Utytułowany zawodnik w strzelectwie z broni krótkiej. Posiadacz niezliczonych trofeów, dyplomów i pucharów. Najlepszy ekspert w Polsce w dziedzinie znajomości historii krajowego łowiectwa podwodnego.