wersja betaHistoria zawodów w łowiectwie podwodnym rozgrywanych w Polsce sięga 1967 roku, choć amatorski połów ryb kuszą został zalegalizowany dopiero w 1985 roku. Brały w nich tysiące zawodników z Polski i zagranicy. Dzięki skrupulatności i mozolnej pracy kolegi Jana Więcławskiego, przedstawiamy ich historię. Zapraszamy do roku 1976.
W 1976 roku miasto Gdynia obchodziło 50 lecie powstania, którego uroczystości związano z przeprowadzeniem IX Mistrzostw Polski w Łowiectwie Podwodnym w Obsadzie Międzynarodowej. Organizatorem tych zawodów,po raz kolejny, była Marynarka Wojenna przy współudziale Zarządu Głównego PTTK w Warszawie oraz Wojskowego Klubu Sportowego FLOTA z Gdyni. Do zawodów zgłosiło się 40 zespołów liczących 112 zawodników, w tym 10 zespołów zagranicznych, wśród których wyróżnili się reprezentanci Bułgarii oraz Danii. W niedzielę 6 czerwca 1976 roku, na wysokości Polanki Redłowskiej wyznaczono akwen zawodów o długości 5 mil i szerokości 1 mili morskiej, który oznaczono widocznymi bojami. Głębokość wody w wyznaczonym rejonie nie przekraczała 10 metrów przy widoczności w wodzie około 5 metrów. Był to ten sam, bezpieczny rejon, gdzie przeprowadzono ubiegłoroczne Mistrzostwa. Jednak warunki atmosferyczne nie były komfortowe – wiał zimny wiatr, a temperatura wody nie przekraczała 13 stopni Celsjusza.
W XI Międzynarodowych Mistrzostwach Polski w Łowiectwie Podwodnym w Obsadzie Międzynarodowej, w dniu 6 czerwca 1976 roku, na starcie stanęło 112 zawodników z Polski i zagranicy. fot. archiwum Jan Więcławski
Regulamin zawodów oparto na regulaminie z poprzedniego roku – zawodnicy mogli polować na wszystkie występujące w tym rejonie gatunki ryb, których minimalna waga, a do punktowania wynosiła co najmniej 250 gramów. Ekwiwalent za każdą upolowaną rybę, która spełniała warunki regulaminu - zwiększono do 300 punktów. Dodatkowo zawodnik otrzymywał 1 punkt za każdy gram złowionej ryby. Zwiększono również karę do 300 punktów, za strzelenie ryby o wadze poniżej 150 gramów. W 1976 roku powrócono do wspólnej punktacji zespołów krajowych i zagranicznych, tak indywidualnej jak i zespołowej. Pozostałe, ogólne przepisy także nie uległy zmianie – zawodnicy startowali z brzegu, a każdy trzyosobowy zespół asekurował jeden ponton, na którym znajdował się wioślarz i sędzia-ratownik. Łowcy byli zobowiązani do podawania ryb sędziemu natychmiast po ich upolowaniu. Zawodnicy z zespołu mogli oddalać się od pontonu na odległość nie większą niż 100 metrów – mogli również, w razie konieczności wejść na ponton, natomiast wyjście zawodnika na brzeg było równoznaczne z zakończeniem przez niego rywalizacji. Natomiast dyskwalifikacją zawodnika groziło przekroczenie granic wyznaczonego akwenu jak i odpięcie lub zgubienie swojej bojki.
Huczne obchody 50 lecie powstania miasta Gdyni zepchnęło w cień relacje z zawodów. Bardzo mała miejsca w 1976 roku poświęcono w prasie sportowym zmaganiom łowców podwodnych w Gdyni. fot. archiwum Jan Więcławski
Zawody trwały 4 godziny – wydawać się mogło, że w każdym momencie konkurencja może być przerwana lub nawet zakończona z powodu złych warunków atmosferycznych. Jednakże, pomimo dosyć mocnego wiatru, sporej fali i niskiej temperatury wody, udało się doprowadzić zawody do końca regulaminowego czasu. Uroczyste ważenie ryb odbyło się tradycyjnie już, na Bulwarze Nadmorskim. Wzbudzając duże zainteresowanie nie tylko zawodników, ale licznie zgromadzonych turystów i mieszkańców Trójmiasta. Po upływie czasu przewidzianego na protesty, komisja sędziowska podała oficjalne wyniki:
KLASYFIKACJA INDYWIDUALNA
KLASYFIKACJA ZESPOŁOWA
IX Mistrzostwa Polski w Łowiectwie Podwodnym zakończyły się pełnym sukcesem zawodników Marynarki Wojennej. Kolejny raz klasą dla siebie byli Edward Bruno Nierzwicki, który został Mistrzem Polski, oraz Wojtek Pstrokoński -Wicemistrz, którzy pokazali, że na swoim terenie nikt nie może im zagrozić
Zawodnicy startowali z 40 wojskowych pontonów. Każdy trzyosobowy zespół asekurował jeden ponton, na którym znajdował się wioślarz pełniący też funkcję sędziego-ratownika. Dodatkową asekurację na łowisku pełniły okręty ratownicze Marynarki Wojennej, helikopter ratowniczy oraz liczne szalupy. fot. archiwum Jan Więcławski
Należy podkreślić, że Mistrzostwa były doskonale zorganizowane i zabezpieczone. O rozmachu organizacyjnym tej wielkiej imprezy świadczą środki, jakie użyto do zabezpieczenia przeszło 100 zawodników przebywających w wodzie. Służyło temu 40 pontonów, okręty ratownicze Marynarki Wojennej, helikopter ratowniczy oraz wiele szalup i innych jednostek pływających. Pomimo dokuczliwego wiatru oraz zimnej, jak na tę porę roku wody - Mistrzostwa w 1976 roku pod każdym względem były udane!
Gospodarze zadeklarowali, że w przyszłym roku również planują organizację międzynarodowych Mistrzostw Polski, zapraszając już teraz wszystkich zawodników. Ciekawe, czy zostanie przerwana wieloletnia, dominacja marynarzy?
Opracowanie: Jan Więcławski
Jan Więcławki - emerytowany marynarz Polskiej Marynarki Wojennej. Zawodowo związany jako instruktor, nurek i płetwonurek z elitarną jednostką specjalną "Formoza". Legenda polskiego łowiectwa podwodnego. Wytrawny łowca, kierujący się etycznymi zasadami i honorem. Wielokrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym. Utytułowany zawodnik w strzelectwie z broni krótkiej. Posiadacz niezliczonych trofeów, dyplomów i pucharów. Najlepszy ekspert w Polsce w dziedzinie znajomości historii krajowego łowiectwa podwodnego.
W XI Międzynarodowych Mistrzostwach Polski w Łowiectwie Podwodnym w Obsadzie Międzynarodowej, w dniu 6 czerwca 1976 roku, na starcie stanęło 112 zawodników z Polski i zagranicy. fot. archiwum Jan Więcławski
Regulamin zawodów oparto na regulaminie z poprzedniego roku – zawodnicy mogli polować na wszystkie występujące w tym rejonie gatunki ryb, których minimalna waga, a do punktowania wynosiła co najmniej 250 gramów. Ekwiwalent za każdą upolowaną rybę, która spełniała warunki regulaminu - zwiększono do 300 punktów. Dodatkowo zawodnik otrzymywał 1 punkt za każdy gram złowionej ryby. Zwiększono również karę do 300 punktów, za strzelenie ryby o wadze poniżej 150 gramów. W 1976 roku powrócono do wspólnej punktacji zespołów krajowych i zagranicznych, tak indywidualnej jak i zespołowej. Pozostałe, ogólne przepisy także nie uległy zmianie – zawodnicy startowali z brzegu, a każdy trzyosobowy zespół asekurował jeden ponton, na którym znajdował się wioślarz i sędzia-ratownik. Łowcy byli zobowiązani do podawania ryb sędziemu natychmiast po ich upolowaniu. Zawodnicy z zespołu mogli oddalać się od pontonu na odległość nie większą niż 100 metrów – mogli również, w razie konieczności wejść na ponton, natomiast wyjście zawodnika na brzeg było równoznaczne z zakończeniem przez niego rywalizacji. Natomiast dyskwalifikacją zawodnika groziło przekroczenie granic wyznaczonego akwenu jak i odpięcie lub zgubienie swojej bojki.
Huczne obchody 50 lecie powstania miasta Gdyni zepchnęło w cień relacje z zawodów. Bardzo mała miejsca w 1976 roku poświęcono w prasie sportowym zmaganiom łowców podwodnych w Gdyni. fot. archiwum Jan Więcławski
Zawody trwały 4 godziny – wydawać się mogło, że w każdym momencie konkurencja może być przerwana lub nawet zakończona z powodu złych warunków atmosferycznych. Jednakże, pomimo dosyć mocnego wiatru, sporej fali i niskiej temperatury wody, udało się doprowadzić zawody do końca regulaminowego czasu. Uroczyste ważenie ryb odbyło się tradycyjnie już, na Bulwarze Nadmorskim. Wzbudzając duże zainteresowanie nie tylko zawodników, ale licznie zgromadzonych turystów i mieszkańców Trójmiasta. Po upływie czasu przewidzianego na protesty, komisja sędziowska podała oficjalne wyniki:
KLASYFIKACJA INDYWIDUALNA
Lp | Nazwisko i Imię zawodnika | Nazwa klubu | Punktacja |
1 | NIERZWICKI Edward | WKS Flota Gdynia | 39.900 |
2 | PSTROKOŃSKI Wojciech | WKS Flota Gdynia | 20.640 |
3 | YANTCHEV Christo | Bułgaria | 17.200 |
KLASYFIKACJA ZESPOŁOWA
Lp | Nazwa klubu | Punktacja |
1 | WKS Flota Gdynia | 70.690 |
2 | BUŁGARIA | 35.690 |
3 | AKWA Augustów | 32.390 |
IX Mistrzostwa Polski w Łowiectwie Podwodnym zakończyły się pełnym sukcesem zawodników Marynarki Wojennej. Kolejny raz klasą dla siebie byli Edward Bruno Nierzwicki, który został Mistrzem Polski, oraz Wojtek Pstrokoński -Wicemistrz, którzy pokazali, że na swoim terenie nikt nie może im zagrozić
Zawodnicy startowali z 40 wojskowych pontonów. Każdy trzyosobowy zespół asekurował jeden ponton, na którym znajdował się wioślarz pełniący też funkcję sędziego-ratownika. Dodatkową asekurację na łowisku pełniły okręty ratownicze Marynarki Wojennej, helikopter ratowniczy oraz liczne szalupy. fot. archiwum Jan Więcławski
Należy podkreślić, że Mistrzostwa były doskonale zorganizowane i zabezpieczone. O rozmachu organizacyjnym tej wielkiej imprezy świadczą środki, jakie użyto do zabezpieczenia przeszło 100 zawodników przebywających w wodzie. Służyło temu 40 pontonów, okręty ratownicze Marynarki Wojennej, helikopter ratowniczy oraz wiele szalup i innych jednostek pływających. Pomimo dokuczliwego wiatru oraz zimnej, jak na tę porę roku wody - Mistrzostwa w 1976 roku pod każdym względem były udane!
Gospodarze zadeklarowali, że w przyszłym roku również planują organizację międzynarodowych Mistrzostw Polski, zapraszając już teraz wszystkich zawodników. Ciekawe, czy zostanie przerwana wieloletnia, dominacja marynarzy?
Opracowanie: Jan Więcławski
Jan Więcławki - emerytowany marynarz Polskiej Marynarki Wojennej. Zawodowo związany jako instruktor, nurek i płetwonurek z elitarną jednostką specjalną "Formoza". Legenda polskiego łowiectwa podwodnego. Wytrawny łowca, kierujący się etycznymi zasadami i honorem. Wielokrotny Mistrz Polski w Łowiectwie Podwodnym. Utytułowany zawodnik w strzelectwie z broni krótkiej. Posiadacz niezliczonych trofeów, dyplomów i pucharów. Najlepszy ekspert w Polsce w dziedzinie znajomości historii krajowego łowiectwa podwodnego.