wersja betaMało kto, spośród naszych rodzimych wędkarzy i płetwonurków wie, że Adamiecki Klub Płetwonurków Skorpena był organizatorem jedynych w Polsce , zarazem unikalnych w skali światowej - zawodów w łowieniu ryb wędką pod wodą. Współzałożycieli Skorpeny, ichtiolog, kolega Michał Woźniewski był pomysłodawcą tej niekonwencjonalnej metody amatorskiego połowów ryb wędką przez płetwonurka pod wodą.
Michał Woźniewski namówił do wypróbowania tego sposób połowu ryb między innymi Tadeusza Andrzejczyka, płetwonurka, publicysty wędkarskiego, który był autorem kilkakrotnie wznawianego bestseleru księgarskiego „Wędkarstwo Jeziorowe”. „Biblia” wędkarzy jeziorowych, była pierwszą monografią wędkarską na świecie poświęcona jeziorom, będąca przekrojem wieloletnich, przebogatych doświadczeń wędkarskich autora i sumy podwodnych obserwacji opartych w dużej mierze w trakcie podwodnych wypraw z wędką w ręku. W dziale „Obserwacje Podwodne”, Tadeusz Andrzejczyk, dokładnie opisuje podwodne wędkarstwo, wspólne podwodne wypraw na ryby z Michałem Woźniewski oraz wspomina o pierwszych zawodach, czyli „I Akademickich Zawodach Wędkarstwa Podwodnego” rozegranych w 1972 roku w wodach Jeziora Kortowskiego na terenie Akademii Rolniczo–Technicznej w Olsztynie. Książka zawierała mnóstwo opisów z podwodnych obserwacjach ryb, ilustrowana była wieloma podwodnymi, kolorowymi zdjęciami z polskich jezior wykonanych przez autora. „Wędkarstwo Jeziorowe” było czytane i podziwiana przez tysiące polskich płetwonurków i setki tysięcy polskich wędkarzy. Do tej pory wydano siedem edycji tej książki, a sprzedano ją w nakładzie blisko 400 tysięcy egzemplarzy.
Barwne podwodne zdjęcia Tadeusza Andrzejczyka, który jako pierwszy upolował obiektywem w warunkach naturalnych wszystkie poławiane wędką ryby jeziorowe, spotkały się z szerokim uznaniem na świecie, trafiając na okładki najpoważniejszych miesięczników wędkarskich za granicą. W 1972 r. Tadeusz Andrzejczyk publikuje pierwszy w Polsce nowoczesny podręcznik wędkarski, słynne "Wędkarstwo jeziorowe", na którym wychowały się pokolenia wędkarzy.
Wędkarstwo podwodne było namiastką sportowego podwodnego łowiectwa przy użyciu kuszy, które w Polsce do połowy lat 80-tych było kategorycznie zabronione. Dopiero od 1985 roku, po wieloletniej batalii oraz przy dużym udziale i zaangażowaniu między innymi Michała Woźniewskiego, polowanie podwodne z kuszą na wstrzymanym oddechu zostało prawnie uznane za metodę amatorskiego połowu ryb. Warto podkreślić, że podwodne wędkarstwo było jednym z wielu pomysłów Michała, absolwenta legendarnego Wydziału Rybactwa na olsztyńskiej uczelni, a następnie, na początku lat 70-tych młodego kortowskiego naukowca. Michał Woźniewski był członkiem byłego Naukowego Koła Badań Podwodnych w Olsztynie, a następnie współzałożycielem AKP Skorpena i jego pierwszym, nieformalnym Prezesem. Ponadto, był pomysłodawcą nazwy i herbu akademickiego klubu płetwonurków w Olsztynie.
Antoni Żychliński z Łódzkiego Klubu Płetwonurków” Tryton” w 1976 roku w Olsztynie - drużynowo ekipa z Łodzi zdobyli II miejsc i Janusz Biedrzycki z PTTK "Koral" z Olsztyna.
Ponieważ w regulaminie Polskiego Związku Wędkarskiego nie było mowy o zakazie wędkowania pod wodą, postanowiono więc zalegalizować ten sposób łowienia ryb w Olsztynie. Jezioro Kortowskie leżące na terenie uczelni i miasteczka akademickiego Kortowo, było uczelnianym akwenem doświadczalnym. Szybko więc udało się uzyskać zgodę od władz uczelni na zorganizowanie podwodnych zawodów wędkarskich. Potrzebny był tylko regulamin zawodów, komitet organizacyjny oraz zawodnicy. Pomysłodawcą całego przedsięwzięcia był oczywiście Michał Woźniewski. Określono wymiar wędziska na 1-1,5 metra, z 50 centymetrowym odcinkiem żyłki przywiązanej do szczytówki wędki, tak że zestaw składał się z: żyłki, pojedynczego haczyka i obciążenia. Nie wolno było używać kotwiczek i spławików. W kolejnych edycjach podwodnych zawodów zniesiono ograniczenie długości żyłki i można było stosować kołowrotki. W trakcie trzygodzinnych zawodów rozgrywanych na wstrzymanym oddechu, płetwonurkowie uzbrojeni byli w pianki i sprzęt podstawowy oraz musieli posiadać bojki asekuracyjne. Trzyosobowe zespoły wędkarzy w płetwach nadzorowała łódź, od której nie można było się oddalać na odległość 50 metrów. Funkcję łodzi pełnił często kajak, w którym siedział sędzia-ratownik. W „łodzi” leżały zapasowe wędki oraz przynęty, do niej też oddawano złowione ryby.
„II Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 76” zorganizowano w dniu 16 maja 1976 roku. Na starcie stanęło 32 zawodników z 8 klubów z Polski. Sędzią głównym był Michał Woźniewski, który zaprosił redaktora miesięcznika „Wiadomości Wędkarskich” do startu w zawodach. W wrześniowym numerze wędkarskiego magazynu ukazała się reportaż z imprezy sportowej w Kortowie.
Metody i techniki podwodnych połowów był różne. Najczęściej próbowano skusić na czerwonego robaka wszędobylskie okonie. To samą przynętą łowiono płocie, krąpie, leszcze a nawet węgorze. Szczupaki łowiono na żywca. Trzeba było nie przesadzić z wielkością drapieżnika, bo zdarzały się przypadki porywania z rąk zawodników przynęty razem z wędką przez dużego szczupaka po błyskawicznym ataku. Większość z podwodnych wędkarzy, leżąc na powierzchni wody i oddychając przez chrapę, nieruchomo czatowała na ryby. W mniejszości byli zawodnicy, którzy na wstrzymanym oddechu na parometrowej głębi szukali schowanych w mulistym dnie węgorzy. Jezioro Kortowskie słynęło kiedyś z wielkiej obfitości w dorodne węgorze. Zabawy z 2-3 kilogramowymi sztukami kończyły się zawsze zerwaniem żyłki.
Zawody były zdominowane przez panów. Wyjątkowo w zawodach startowały panie. Na zdjęciu przygotowują się do podwodnych połowów wędką zawodnicy gospodarzy, czyli Akademickiego Klubu Płetwonurków Skorpena z Olsztyna.
Regulamin zawodów zawierał wszystkie szczegóły związane z przeprowadzanymi konkurencjami oraz warunkami uczestnictwa. Do oceny wyników posługiwano się regulaminem „Sportowego Połowu Ryb Polskiego Związku Wędkarskiego (PZW)”. Pierwszym „kierownikiem zawodów” został Prezes AKP Skorpena – Roman Białas, pozostałymi edycjami kierował również wieloletni Prezes AKP Skorpena – Andrzej Adamczak. Przez kolejne lata początkowy regulamin ulegał niewielkim zmianom. Od drugiej edycji zawodów organizacyjnego wsparcia Skorpenie udzielił olsztyński klub płetwonurków PTTK Koral.
Historyczne regulaminy wyjątkowych zawodów podwodnych z lat 1978 i 1979. Wydrukowano tylko po 100 egzemplarzy.
Kalendarium V edycji zawodów sportowych w wędkarstwie podwodnym rozegranych w Polsce:
„I Akademickich Zawodów Wędkarstwa Podwodnego” rozegrano w dniu 18 czerwca 1972 roku. Jezioro Kortowskie.
„II Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 76” rozegrano w dniu 16 maja 1976 roku. Jezioro Kortowskie
„III Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 77” rozegrano w dniu 26 czerwca 1977 roku. Jezioro Kortowskie
„IV Mistrzostwa Polski w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 78” rozegrano w dniu 11 czerwca 1978 roku. Jezioro Kortowskie
„V Mistrzostwa Polski w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 79” rozegrano w dniu 3 czerwca 1979 roku. Jezioro Kortowskie
Plakat z ostatnich zawodów pochodzi z archiwum klubu Skorpena. Pamiątkowy znaczek z 1977 roku znajduje się w zbiorach Muzeum Nurkowania w Warszawie wraz z oryginalną wędka używaną na zawodach wędkarskich w Kortowie.
Artykuł o wędkarstwie podwodnym powstał na podstawie fragmentu książki o historii "50 lecia Akademickiego Klubu Płetwonurków Skorpena i nurkowania w Kortowie". Premiera 300 stronicowej sagi będzie miał swoją premierę w dniu 1 października 2019 roku.
Autor: Paweł Laskowski
Zdjęcia i materiały: archiwum AKP Skorpena
Barwne podwodne zdjęcia Tadeusza Andrzejczyka, który jako pierwszy upolował obiektywem w warunkach naturalnych wszystkie poławiane wędką ryby jeziorowe, spotkały się z szerokim uznaniem na świecie, trafiając na okładki najpoważniejszych miesięczników wędkarskich za granicą. W 1972 r. Tadeusz Andrzejczyk publikuje pierwszy w Polsce nowoczesny podręcznik wędkarski, słynne "Wędkarstwo jeziorowe", na którym wychowały się pokolenia wędkarzy.
Wędkarstwo podwodne było namiastką sportowego podwodnego łowiectwa przy użyciu kuszy, które w Polsce do połowy lat 80-tych było kategorycznie zabronione. Dopiero od 1985 roku, po wieloletniej batalii oraz przy dużym udziale i zaangażowaniu między innymi Michała Woźniewskiego, polowanie podwodne z kuszą na wstrzymanym oddechu zostało prawnie uznane za metodę amatorskiego połowu ryb. Warto podkreślić, że podwodne wędkarstwo było jednym z wielu pomysłów Michała, absolwenta legendarnego Wydziału Rybactwa na olsztyńskiej uczelni, a następnie, na początku lat 70-tych młodego kortowskiego naukowca. Michał Woźniewski był członkiem byłego Naukowego Koła Badań Podwodnych w Olsztynie, a następnie współzałożycielem AKP Skorpena i jego pierwszym, nieformalnym Prezesem. Ponadto, był pomysłodawcą nazwy i herbu akademickiego klubu płetwonurków w Olsztynie.
Antoni Żychliński z Łódzkiego Klubu Płetwonurków” Tryton” w 1976 roku w Olsztynie - drużynowo ekipa z Łodzi zdobyli II miejsc i Janusz Biedrzycki z PTTK "Koral" z Olsztyna.
Ponieważ w regulaminie Polskiego Związku Wędkarskiego nie było mowy o zakazie wędkowania pod wodą, postanowiono więc zalegalizować ten sposób łowienia ryb w Olsztynie. Jezioro Kortowskie leżące na terenie uczelni i miasteczka akademickiego Kortowo, było uczelnianym akwenem doświadczalnym. Szybko więc udało się uzyskać zgodę od władz uczelni na zorganizowanie podwodnych zawodów wędkarskich. Potrzebny był tylko regulamin zawodów, komitet organizacyjny oraz zawodnicy. Pomysłodawcą całego przedsięwzięcia był oczywiście Michał Woźniewski. Określono wymiar wędziska na 1-1,5 metra, z 50 centymetrowym odcinkiem żyłki przywiązanej do szczytówki wędki, tak że zestaw składał się z: żyłki, pojedynczego haczyka i obciążenia. Nie wolno było używać kotwiczek i spławików. W kolejnych edycjach podwodnych zawodów zniesiono ograniczenie długości żyłki i można było stosować kołowrotki. W trakcie trzygodzinnych zawodów rozgrywanych na wstrzymanym oddechu, płetwonurkowie uzbrojeni byli w pianki i sprzęt podstawowy oraz musieli posiadać bojki asekuracyjne. Trzyosobowe zespoły wędkarzy w płetwach nadzorowała łódź, od której nie można było się oddalać na odległość 50 metrów. Funkcję łodzi pełnił często kajak, w którym siedział sędzia-ratownik. W „łodzi” leżały zapasowe wędki oraz przynęty, do niej też oddawano złowione ryby.
„II Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 76” zorganizowano w dniu 16 maja 1976 roku. Na starcie stanęło 32 zawodników z 8 klubów z Polski. Sędzią głównym był Michał Woźniewski, który zaprosił redaktora miesięcznika „Wiadomości Wędkarskich” do startu w zawodach. W wrześniowym numerze wędkarskiego magazynu ukazała się reportaż z imprezy sportowej w Kortowie.
Metody i techniki podwodnych połowów był różne. Najczęściej próbowano skusić na czerwonego robaka wszędobylskie okonie. To samą przynętą łowiono płocie, krąpie, leszcze a nawet węgorze. Szczupaki łowiono na żywca. Trzeba było nie przesadzić z wielkością drapieżnika, bo zdarzały się przypadki porywania z rąk zawodników przynęty razem z wędką przez dużego szczupaka po błyskawicznym ataku. Większość z podwodnych wędkarzy, leżąc na powierzchni wody i oddychając przez chrapę, nieruchomo czatowała na ryby. W mniejszości byli zawodnicy, którzy na wstrzymanym oddechu na parometrowej głębi szukali schowanych w mulistym dnie węgorzy. Jezioro Kortowskie słynęło kiedyś z wielkiej obfitości w dorodne węgorze. Zabawy z 2-3 kilogramowymi sztukami kończyły się zawsze zerwaniem żyłki.
Zawody były zdominowane przez panów. Wyjątkowo w zawodach startowały panie. Na zdjęciu przygotowują się do podwodnych połowów wędką zawodnicy gospodarzy, czyli Akademickiego Klubu Płetwonurków Skorpena z Olsztyna.
Regulamin zawodów zawierał wszystkie szczegóły związane z przeprowadzanymi konkurencjami oraz warunkami uczestnictwa. Do oceny wyników posługiwano się regulaminem „Sportowego Połowu Ryb Polskiego Związku Wędkarskiego (PZW)”. Pierwszym „kierownikiem zawodów” został Prezes AKP Skorpena – Roman Białas, pozostałymi edycjami kierował również wieloletni Prezes AKP Skorpena – Andrzej Adamczak. Przez kolejne lata początkowy regulamin ulegał niewielkim zmianom. Od drugiej edycji zawodów organizacyjnego wsparcia Skorpenie udzielił olsztyński klub płetwonurków PTTK Koral.
Historyczne regulaminy wyjątkowych zawodów podwodnych z lat 1978 i 1979. Wydrukowano tylko po 100 egzemplarzy.
Kalendarium V edycji zawodów sportowych w wędkarstwie podwodnym rozegranych w Polsce:
„I Akademickich Zawodów Wędkarstwa Podwodnego” rozegrano w dniu 18 czerwca 1972 roku. Jezioro Kortowskie.
„II Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 76” rozegrano w dniu 16 maja 1976 roku. Jezioro Kortowskie
„III Ogólnopolskie Zawody w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 77” rozegrano w dniu 26 czerwca 1977 roku. Jezioro Kortowskie
„IV Mistrzostwa Polski w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 78” rozegrano w dniu 11 czerwca 1978 roku. Jezioro Kortowskie
„V Mistrzostwa Polski w Wędkarstwie Podwodnym o Złoty Haczyk 79” rozegrano w dniu 3 czerwca 1979 roku. Jezioro Kortowskie
Plakat z ostatnich zawodów pochodzi z archiwum klubu Skorpena. Pamiątkowy znaczek z 1977 roku znajduje się w zbiorach Muzeum Nurkowania w Warszawie wraz z oryginalną wędka używaną na zawodach wędkarskich w Kortowie.
Artykuł o wędkarstwie podwodnym powstał na podstawie fragmentu książki o historii "50 lecia Akademickiego Klubu Płetwonurków Skorpena i nurkowania w Kortowie". Premiera 300 stronicowej sagi będzie miał swoją premierę w dniu 1 października 2019 roku.
Autor: Paweł Laskowski
Zdjęcia i materiały: archiwum AKP Skorpena